Agressieve houding nazi-Duitsland

Herbewapening

Duitsland werd beschuldigd voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en kreeg daarom allerlei strafmaatregelen toegelicht van het Verdrag van Versailles. Die maatregelen bestonden onder andere uit:

Een klein leger (100 000 manschappen)
Luchtmacht verboden
herstelbetalingen
Grote wapens zoals tanks,… waren verboden
Dienstplicht mocht niet meer uitgevoerd worden
….

Duitsland werd dus ontwapend en mocht maar een maximale omvang van strijdkrachten hebben.

In 1933 stond Hitler aan de leiding van de Wehrmacht (het Duitse leger). Hitler negeerde de strafmaatregelen van het Verdrag van Versailles compleet en de herbewapening van het Duitse leger kende een gigantische stroomversnelling. Duitse ontwerpers waren volop bezig met het ontwikkelen van nieuwe wapens en technieken. Ook voerde Hitler de dienstplicht weer in en hij had ook plannen voor de luchtmacht. Aan het einde van 1935 bestond het leger al minimaal 300 000 man.

Annexatie van grensgebieden

Één van Hitlers doelstellingen was om gebieden, waar nog steeds veel Volksduitsers woonden, terug te winnen. Zodat alle Duitstaligen binnen één staat zouden wonen.

In 1936 beval Hitler om het Rijnland, dat via het Verdrag van Versailles werd gedemilitariseerd (vrijmaken van de aanwezigheid militairen), opnieuw te laten innemen door Duitse troepen. Dat was zijn eerste stap om de gebieden die na de Eerste Wereldoorlog werden ontnomen terug toe te eigenen.

Op 12 maart 1938 trokken Duitse troepen de grens over en vielen Oostenrijk binnen. Hitler noemde deze annexatie ‘de Anschluss’. De naam van het land werd veranderd in ‘Ostmark’ tot en met 1942. Oostenrijk verloor zijn zelfstandigheid door deze gebeurtenis.

Het binnenvallen in Oostenrijk verliep zeer vlot, want de soldaten ontvingen geen enkele weerstand van het volk. In tegendeel ze werden zelfs begroet met bloemen, parades en de fascistengroet. In een tijdsbestek van drie dagen werd het land bezet, zonder enige militaire actie.

De Oostenrijkse nazi's hadden al een tijdje onrust veroorzaakt als deel van Hitlers strategie om Oostenrijk te bezitten. Er was dus eigenlijk al een heel deel van de bevolking en politieagenten gemanipuleerd, wat het makkelijker maakte voor Hitler.

De buitenlandse reactie op de Anschluss was lauw en de internationale gemeenschap nam geen maatregelen tegen de Duitsers. Hierdoor kon Hitler zijn plannen voor het Duitse Rijk ongestoord voortzetten.

Militair-economisch was het Sudetenland voor Duitsland van groot belang en stelde Hitler dus eisen ten aanzien van Sudetenland.

De industrie in het Sudetenland sloot aan bij die van Duitsland en kon de Duitse herbewapening goed dienen. De tegenstellingen liepen steeds hoger op en de Tsjechoslowaakse autoriteiten konden de situatie niet meer beheersen.

Met het akkoord van het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië, dat ze gaven op de Conferentie van München, werd het Sudetenland geannexeerd door Hitler, in ruil voor vredesgaranties.

Hitler werd met de annexatie van het Sudetenland nog populairder dan hij al was. Honderdduizenden wachtten hem op in Berlijn om hem toe te juichen.

In 1939 werd het restant van Tsjechië door Duitsland bezet en ingericht als een Duits Protectoraat Bohemen en Moravië.

Overzicht annexaties

In 1936	Het Rijnland
In 1938	Oostenrijk
In 1938	Het Sudetenland (een deel van Tsjecho-Slowakije)
In 1939	Restanten van Tsjecho-Slowakije

Zwart gemarkeerde gebieden : ± 90% van de bevolking waren Sudeten-Duitsers

Wit gemarkeerde gebieden : ± 10% van de bevolking waren Sudeten-Duitsers

Houding Europese landen

Verdrag van Versailles werd als te zwaar beschouwd

Duitsland had het na de Eerste Wereldoorlog heel zwaar en het Verdrag van Versailles maakte het hen niet makkelijker. De bevolking dreigde te verhongeren en heel Duitsland lag in puin.

Het Verdrag van Versailles leidde tot grote economische problemen voor Duitsland. Duitsland had torenhoge schulden en moest daarnaast alle schade van de oorlog vergoeden aan Frankrijk en Engeland. De werkloosheid nam snel toe in Duitsland. De bevolking had een arme toekomst voor ogen: geen werk, geen geld en geen toekomst.

“Degene die dit verdrag ondertekende, het doodvonnis uitsprak over vele miljoenen Duitsers, vrouwen, mannen en kinderen!”, aldus de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Brockdorff-Rantzau.

Geen zin in een nieuwe oorlog (na W.O.I)

Symbool van de Volkenbond

De gevolgen van de Eerste Wereldoorlog waren groot. Er waren niet enkel veel slachtoffers gevallen maar er waren ook een groot aantal staatkundige, economische en maatschappelijke gevolgen. Het herstellen van de Eerste Wereldoorlog was dus niet makkelijk voor de landen.

De Volkenbond werd op 25 januari 1919 opgericht na de Eerste wereldoorlog. Het doel van deze supranationale organisatie was om een einde te maken aan alle oorlogen en ervoor te zorgen dat er nooit meer oorlog was. In zijn grootste vorm (1934-1935) bevatte de Volkenbond 58 aangesloten landen.

Ondanks alles kwam er toch een Tweede Wereldoorlog

Zware last door de economische wereldcrisis

Na de beurskrach van New York in 1929 brak er een wereldcrisis uit die in korte tijd de economie in een groot deel van de wereld aantastte. De economische crisis zou jaren duren, tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.

De financiële hulp van Amerika aan Duitsland werd stopgezet omdat de Amerikaanse overheid onvoldoende geld had. Duitsland werd dus extreem hard getroffen omdat de vele leningen die in Amerika waren afgesloten nu moesten worden terugbetaald.

De werkloosheid steeg, talloze banken en bedrijven gingen failliet en de industriële productie stortte in en de onvrede groeide snel. Dit allemaal was een voedingsbodem voor Hitler.

Een oorlog met Duitsland zou het communisme versterken

De Verenigde Staten en Groot-Brittannië zagen de noodzaak in van het verzwakken dan de Duitse legermacht, maar de Britse premier (David Lloyd George) vreesde ervoor dat een zeer verzwakt Duitsland zich zou wenden tot het opkomende communisme.